donderdag 13 oktober 2011

Op pad met het team: HolidayDayZ

Het jaarlijks uitje dat we met ons team houden noemen we "HolidayDay". Vanwege het 15-jarig bestaan hebben we er dit jaar 2 dagen van gemaakt en werd gesproken van de "HolidayDayZ".

Vol verwachting verzamelden de Holiday’ers zich afgelopen vrijdag om 8.40 uur bij de roltrap van het station in Den Bosch. Op Foursquare zagen we het aantal aanwezigen groeien, degenen die nog onderweg waren hielden ons op de hoogte middels tweetjes. Op het laatste nippertje volop sms met de laatste die in de bus vertraging had opgelopen, maar nog net op tijd het juiste perronnummer wist te vinden.


Met complimenten aan de NS werden we met slechts 5 minuten vertraging om 10.00 uur in Amsterdam Centraal afgeleverd. Een wandelingetje van 15 minuten en we zaten in de bar van het hotel aan de koffie met appelpuntje. Al snel kwamen 4 OMNIVENTS instructeurs in keurige outdoor outfit ons ophalen. Nee, geen busje, maar 4 stoer uitziende Land Rover Defenders stonden voor het hotel geparkeerd. Op weg naar Spaarnwoude waar een uitdagend parcours was uitgezet, compleet met berg en dal, blub en plassen. Snel in de overalls, helmen op, handschoenen aan en starten die Quads!

Na een voorzichtig oefenrondje zagen we menigeen al stoer naast het zadel hangen om het evenwicht in de bocht te houden.
Het uur was veel te snel om, maar niet getreurd, de 4 Land Rovers kwamen weer tevoorschijn en de glans zou er snel af zijn. Tijdens de middag werden we ingewijd in de technieken van het 4x4 terrein rijden. (lees: "terrein" = steile heuvels, flinke plassen, nauwe paadjes en uitdagende hindernissen)
Stoppen op steile helling, optrekken zonder ook maar een centimeter terug te rollen, moeras oversteken over gepionierde boomstammen, blinde chauffeurs een route laten afleggen, elkaar uit de blubber trekken met lieren. Het was geweldig teamwork!


Een spoor van modder achterlatend reden we naar IJmuiden waar in de haven twee RIB-boats (Rigid Inflatable Boat) klaar lagen. Dat het niet zomaar rubber visbootjes waren werd al snel duidelijk toen we de omvangrijke motoren zagen waar getallen 250 en 300 op prijkten… ja hoor, het waren PK's…
Gas erop en met een vaart van 90 km/uur de haven uit. Bij het naderen van de havenmonding naar de zee zagen we de golven groeien en moesten we ons met handen en voeten vasthouden om niet de boot uitgeslingerd te worden. Op menige golftop vloog de hele boot door de lucht enne… ja…. landen ging beslist niet zachtzinnig.


Nee, de zee zouden we niet opgaan, de piloten hadden dat eerder op de dag geprobeerd, maar de harde wind en hoge golven zouden niet garant staan voor het thuisbrengen van evenveel Holiday’ers als gestart waren. De piloot van de boot waar ik in zat vertelde na afloop dat hij kampioen "mensen verliezen" was. Hij had er dit jaar al 6 uit de boot geslingerd. Het was een geweldige ervaring, wat een power… Wel of geen regenkleding, iedereen was soaked toen we in rustiger vaarwater op weg naar Amsterdam voeren. Dat rustiger vaarwater was overigens voor de piloten geen reden om het ook rustig aan te doen. De truc gaat als volgt. Een boot trekt een spoor met golven, de ander vliegt daar diagonaal overheen. De toegestane 12 km per uur zou ons te laat in het hotel afleveren dus de teller wees gewoon weer 80 km aan. Even dimmen toen een politieboot in zicht kwam, maar we werden keurig op tijd aan de steiger van het hotel afgeleverd.

In ganzenpas over de marmeren vloer van het hotel om een zo smal spoor water achter te laten en wat kan een hete douche dan heerlijk zijn.

Ook in het Afrikaanse restaurant werd een beroep gedaan op teamwork. Per 4 personen werd er een "bord" van een diameter van een meter op tafel gezet en aten we gezamenlijk volgens Ethiopisch gebruik met onze handen van de heerlijke diverse gerechten en dronken cocanut beer uit halve kokosnoten. De avond was gezellig, het ontbijt vroeg...

Om half elf stond het hele team in "de Klimmuur" en had de touwtjes in handen. Tenminste, de ene helft… de andere helft klom tot grote hoogte langs de gekleurde vaak veel te kleine uitsteeksels richting plafond. De een ging het wat gemakkelijker af dan de ander…

In spurt naar het station! Enerzijds om op tijd te kunnen zijn, anderzijds omdat het met bakken uit de hemel kwam.

Tijdens een Italiaanse lunch werden de punten van de vergaarde successen en prijsvragen opgeteld en de teams liepen niet veel uit elkaar.

Op Twitter werd al gehint dat we met een chopper naar huis zouden gaan. Dat kon letterlijk worden gezien en na twee heerlijke dagen togen de Holiday’ers met een heuse radiografisch bestuurbare heli onder de arm naar huis.

Gelukkig hebben we de foto's (en filmpjes) nog!